نوشته‌ها

چاودار

چاودار چیست؟ نان چاودار چه خواصی دارد؟

غله چاودار

غله چاودار

چاودار از خانواده غلات است و فواید بسیار زیادی برای سلامتی دارد. اگر به زندگی سالم توجه دارید، پیشنهاد می‌کنیم این غله را به رژیم غذایی خود اضافه کنید و هر روز شاهد معجزه باشید. این غله خواص بسیار زیادی دارد که مهم‌ترینشان عبارت‌اند از کاهش خطر ابتلا به بیماری‌هایی مثل آسم، نقرس و پیشگیری از سنگ کیسه صفرا، سکته مغزی و سرطان. قصد داریم در این مقاله بیشتر راجع به چاودار صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

چاودار چیست؟

ظاهر چاودار (Rye) خیلی شبیه گندم است و جزو غلات محسوب می‌شود. چاودار شاید غله معروفی نباشد، ولی از لحاظ ارزش غذایی، فواید بالقوه بسیاری برای سلامتی انسان دارد و می‌توان از آن در رژیم غذایی روزانه استفاده کرد. چاودار با گندم سیاه بسیار متفاوت است و بهتر است این غله را با گندم سیاه اشتباه نگیرید.

دانه‌ چاودار

دانه‌ چاودار

گروه صنایع غذایی اَرکازه کوشیده است در حاشیه امنیت غذایی و ارتقاء سطح سلامت محصولات خود گامی فراتر نهاده و غلات فراموش شده و دانه‌های بی بدیلی همچون چاودار که از لحاظ ارزش غذایی و فواید مصرف دارای ارزش بالایی هستند را به چرخه مصرف باز گرداند.

در متون علمی غله چاودار (با نام علمی: secale cereale و در انگلیسی Rye )که در ایران اصطلاحاً با نام روگن (که نام آلمانی آن است) می شناسند که با وجود فواید شگفت انگیز چاودار اما متأسفانه تقریباً غله‌ای فراموش شده در ایران است از خانواده گندمیان و از لحاظ ظاهری بسیار شبیه به گندم می‌باشد دارای ساقه‌ای بلندتر از گندم و دانه‌ای تیره تر است. با توجه به اینکه چاودار مقاوم ترین غله نسبت به سرما در بین تمامی غلات است و کردستانات و علی الخصوص بیجار گروس (شهر گندم ایران) از بهترین محل ها برای کشت این نعمت با ارزش خداوندی است.

با توجه به ریشه‌های افشان و گسترده‌تری که چاودار نسبت به گندم دارد راندمان بالاتری هم در مصرف آب دارد به صورتی که نیاز آن به آب، از گندم پایین تر بوده و این مقدار آب را بهتر جذب می کند.

چاودار علاوه بر ارزش غذایی فوق العاده خود و فوایدی که برای سلامتی دارد و خواص درمانی اش، از لحاظ اقتصادی و مزایا در کشت بسیار مقرون به صرفه است.

همانطور که ذکر شد مقاومت بسیار بالای چاودار نسبت به سرما و نیاز پایین آن نسبت به آب، مقاومت در برابر هرگونه آفت (به دلیل ساقه مقاوم) از ویژگی های آن است. فصل برداشت پیش از گندم (زود بازده) می باشد. چاودار به دلیل ریشه افشانی که دارد به هیچگونه علف هرزی اجازه رشد نمی دهد. یکی از ارزش افزوده های قابل توجهی که دارد، کاه بدست آمده پس از برداشت که تقریباً ۲ برابر نسبت به گندم بیشتر است و در بهبود کیفیت شیر دام همچنین سلامت آن ها تأثیرات چشمگیر و بسزایی دارد.

چاودار درصد بالایی از پروتئین را دارا می باشد که این خاصیت، سبب افزایش ارزش غذایی این غله نسبت به سایر غلات در تغذیه کودکان و نوجوانان می گردد. بدین سبب که در این غله مقادیر مناسبی از آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها بالاخص ویتامین E وجود دارد که موجب بهبود ایمنی بدن و کنترل آسم در کودکان و جلوگیری از تشکیل سلول‌های سرطانی در بدن می شود. همواره چاودار به عنوان آردی سبک در تولید نان استفاده می شده است.

ارزش غذایی چاودار

چاودار سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و فیبر است و انرژی لازم برای تقویت ماهیچه‌های بدن شما را تأمین می‌کند. این غله منبع بسیار عالی خانواده ویتامین B است. این ویتامین کارهای مهمی در بدن می‌کند، از جمله:

  • ویتامین B1 و ویتامین B3 سطح انرژی بدن را در طول روز متعادل می‌کنند؛
  • ریبوفلاوین یا ویتامین B2 بهترین محافظ کبد و سیستم عصبی محسوب می‌شود؛
  • ویتامین B6 سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند؛
  • فولات یا ویتامین B9 از نقص جنین جلوگیری می‌کند.

خواص نان چاودار برای سلامتی انسان

افزودن نان چاودار به رژیم غذایی روزانه تأثیر بسیار زیادی بر سلامت شما دارد و می‌توانید از خواص بی‌نظیر این غله شگفت‌انگیز بهره‌مند شوید. خواص مهم این غله را در ادامه بررسی می‌کنیم.

نان چاودار ارکازه با آرد کامل

نان چاودار ارکازه با آرد کامل

۱. سلامت دستگاه گوارش

دانه چاودار می‌تواند سلامت دستگاه گوارش را بهبود ببخشد. این غله متابولیت را کاهش می‌دهد و باعث هضم بهتر مواد غذایی می‌شود، در نتیجه خطر ابتلا به اختلالات گوارشی از جمله سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهد.

نان چاودار منبع خوبی از فیبر است که باعث دفع مواد زائد شده و یبوست را درمان می‌کند. فیبر موجود در این نان غنی از پری‌بیوتیک است و متابولیسم بدن را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

۲. پیشگیری از دیابت

نان چاودار گلوکز خون را متعادل می‌کند. به همین دلیل بیماران دیابتی با خیال راحت می‌توانند این نان را در رژیم غذایی روزانه خود قرار دهند. مطالعات نشان می‌دهد استفاده منظم از این نان باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌شود.

۳. لاغری و کنترل وزن

اگر نان چاودار را در صبحانه مصرف کنید، به‌مرور شاهد کاهش وزن خواهید بود. این نان ۴ برابر بیشتر از نان سفید فیبر دارد و کالری آن نیز ۲۰درصد کمتر از نان معمولی است. با مصرف این نان اشتهای کاذب را از بین خواهید برد و بعد از مدتی سایز شکم و کمر خود را کم خواهید کرد. اگر دنبال کاهش وزن و تناسب‌اندام هستید، این نان را در رژیم غذایی خود قرار دهید.

۴. پیشگیری از بیماری‌های قلبی

فیبر موجود در این نان به کاهش سطح کلسترول و در نتیجه پیشگیری از بیماری‌های قلبی کمک شایانی می‌کند. اگر مرتب نان چاودار مصرف کنید، از انسداد شریانی قلب نیز جلوگیری خواهید کرد.

۵. کاهش التهاب

بر اساس پژوهش‌ها، مصرف نان چاودار التهابات ناشی از سندرم متابولیک را کاهش می‌دهد و در صورت کاهش این التهاب، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کاهش می‌یابد.

۶. پیشگیری از سرطان

نان چاودار خطر ابتلا به سرطان پروستات و سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهد. خانم‌ها هم اگر مرتب این نان مصرف کنند، خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می‌دهند. این نان حاوی میزان درخور توجهی فیبر و آنتی‌اکسیدان است، پس می‌تواند از ابتلا به انواع سرطان جلوگیری کند.

۷. پیشگیری از سنگ کیسه صفرا

نان چاودار سرشار از فیبر است و به همین دلیل بهترین انتخاب برای افراد مستعد سنگ کیسه صفرا محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید از کیسه صفرای خود مراقبت کنید، بهتر است این نان را جایگزین نان سفید کنید.

۸. کاهش ژن‌های خطرناک

با مصرف مرتب نان چاودار می‌توانید ژن‌های جهش‌یافته بدن خود را کاهش دهید و از بسیاری مشکلات سلامتی جلوگیری کنید. اگر فکر می‌کنید به‌صورت ارثی مستعد بیماری‌های خاصی هستید و ژن خطرناک دارید، مصرف این نان را جدی بگیرید.

۹. تنظیم هورمون‌های زنانه

این نان به تعادل هورمون‌های زنانه کمک می‌کند و به‌طور کلی خانم‌هایی که از نان چاودار در رژیم غذایی روزانه خود استفاده می‌‌کنند دردهای کمتری را در دوران قاعدگی متحمل می‌شوند و همچنین دوران یائسگی راحت‌تری خواهند داشت.

۱۰. کاهش سموم بدن

فیبر موجود در این نان باعث دفع مواد زائد بدن و در نتیجه حذف سموم می‌شود. اگر قصد سم‌زدایی بدن را دارید، شروع به مصرف نان چاودار کنید.

۱۱. کمک به تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها

نان چاودار غنی از کلسیم، منیزیم و منگنز است که تمام این مواد معدنی در تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها نقش دارند.

۱۲. بهبود سلامت پوست و مو

با مصرف نان چاودار می‌توانید روند پیری پوست را کاهش دهید و چین و چروک‌های ریز را از بین خواهید برد. نان چاودار سلامت موهای شما را تضمین می‌کند و باعث افزایش روند رشد مو می‌شود.

آرد چاودار با آرد گندم چه تفاوتی دارد؟

گندم یا چاودار

گندم یا چاودار

اگر نمی‌دانید بین آرد گندم و آرد چاودار کدام را انتخاب کنید، ما به شما کمک می‌‌کنیم که بهترین گزینه را برای سلامتی خود انتخاب کنید. تفاوت‌های مهم آرد چاودار و آرد گندم عبارت‌اند از:

آرد چاودار سرشار از پرولین است و از آرد گندم پروتئین کمتری دارد؛

فیبر آرد گندم کمتر است و آرد چاودار سرشار از فیبر است؛

آرد چاودار در صورت پخت نان کالری کمتری از نان گندم دارد؛

با خوردن آرد گندم بدن تمایل بیشتری به ذخیره چربی خواهد داشت؛

آرد چاودار مزه ترش و قوی‌تری دارد و آرد گندم مزه شیرین و ملایم؛

با خوردن نان چاودار لاغرتر می‌شوید، ولی نان گندم باعث افزایش چاقی شکمی است.

آرد چاودار

آرد چاودار

سخن پایانی

چاودار سرشار از مواد معدنی و مغذی برای بدن است. با مصرف منظم نان چاودار در رژیم غذایی خود، می‌توانید سلامتی بدن خود را تضمین کنید و هر روز پرانرژی‌تر از روزهای قبل شروع به کار و فعالیت کنید.

شما بگویید

آیا از نان چاودار در رژیم غذایی خود استفاده می‌کنید؟ آیا از خواص آن بهره‌مند شده‌اید؟ لطفا نظرات و تجربیات‌ خود درباره این غله و نان آن را با ما در میان بگذارید.

منابع دیگر: chetor.com

تاریخچه-نان

تاریخچه نان

تاریخچه نان
نان یکی از قدیمی ترین غذاهایی است که بشر آنرا تهیه نموده و تاریخچه آن به اواخر عصر حجر بر می گردد.
آن زمان بود که برای اولین بار، دانه غلات را با آب مخلوط کرده و سپس خمیر به دست آمده را می پختند. در دوران یونان باستان، تهیه نان یکی از مهمترین قسمت های آشپزی محسوب می شد که البته چون در مراسم مذهبی استفاده می گردید، از اهمیت مذهبی هم برخوردار بود. اولین کوره بسته برای پخت غذاها از جمله نان را هم به احتمال زیاد یونانی ها ساختند. نان به عنوان یک کالای ضروری و قوت روزانه مصرفی مردم مورد توجه بسیار زیادی است که از این رو بحث تولید و توزیع آن هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در تاریخ اروپا، حداقل از قرن ۱۰۰۰ قبل میلاد مسیح، نان به عنوان غذای اصلی به چشم می خورد. از سال ۱۹۱۲بود که نان های ورقه شده تهیه شد. ابتدا هیچ کس از این دسته نان ها استقبال نمی کرد چون تصور افراد این بود که نان ورقه شده، زود بیات می شود. اما از سال ۱۹۲۸ میلادی، نان ها را برش زده و سپس بسته بندی می نمودند. از آن زمان، این ابتکار مورد استقبال مردم قرار گرفت. نان‌های مسطح، فوق‌العاده ابتدایی هستند. بشر وقتی خواست نان تهیه کند به روش مسطح آن را تولید کرد.

تاریخچه-نان

نان چیست؟
سالیان سال، مردم ثروتمند از نان های سفید و مردم فقیر از نان های تیره استفاده می کردند. در قدیم نان سفید، نانی مرغوب محسوب می شد و چون گران تر بود، تنها ثروتمندان قادر به خرید آن بودند. اما از قرن بیستم، این تصور عوض شد. چون از نظر علمی مشخص گردید که نان های تیره حاوی مواد مغذی هستند و ارزش غذایی بیشتری دارند اما در عین حال، نان های سفید هنوز بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. ارزش غذایی نانی که در قدیم در ایران پخت می‌شد با بهترین نان‌های کنونی اروپایی برابری می‌کند چون آن زمان از آرد سبوس دار و ترش برای تهیه خمیر استفاده می‌شود ولی مایه خمیر که امروزه از آن استفاده می‌شود از نظر بهداشتی بسیار مشکل‌ساز است.

  • تعریف نان
    نان در سراسر دنیا، یک غذای اصلی محسوب می شود و طبق تعریف نان به آن دسته از غذاها گفته می شود که از خمیر نمودن ماده اصلی آرد و مایه خمیر و ترکیب آنها با آب یا سرخ کردن خمیری که متشکل از آرد و آب است، تهیه می شود. در بیشتر خمیرها نمک هم لازم است و معمولاً از یک ماده برای ور آمدن خمیر نان استفاده می کنند. تولید گندم که اخیرا در کشور ما به خودکفایی رسیده است، حمل آن و تبدیل آن به آرد، توزیع آرد و مواد اولیه دیگر و پخت نان، مختصری از مراحلی است که برای رسیدن نان به مردم انجام می‌پذیرد. در تهیه نان به غیر از نمک، مخمر، روغن، آب، برخی ادویه جات و گاهی از انواع غلات استفاده می کنند و انواع بسیار متفاوتی نان را عرضه می نمایند. معمولاً از آرد گندم خمیری تهیه می کنند که به کمک خمیر مایه، ور می آید و حجمش زیاد می شود و در نهایت درون تنور یا فر آن را می پزند. میزان گلوتن آرد گندم بسیار زیاد است که سبب حالت اسفنجی و تردی نان می شود. اما گاهی آرد گندم سیاه، جو، ذرت و جو دوسر هم یا به تنهایی یا مخلوط با آرد گندم در تهیه نان به کار می روند.
نان-در-قدیم

نانوایی بربری و سنگک در تهران – سال ۱۲۷۵

  •  انواع نان
    نانها انواع مختلفی دارند که بر اساس آداب اقوام و ملل مختلف متفاوتند و هریک به تناسب و فراخور اقلیم مردم منطقه طبخ می‌شوند. به عنوان نمونه در مناطق سردسیر در ترکیب خمیر نان از چاشنی‌های گرم نظیر زنجبیل و یا حتی فلفل استفاده می‌شود. همچنین در مناطق استوایی در ترکیب آرد و یا خمیر نان از خرما استفاده می‌گردد. به طور کلی پنج نوع نان در کشور ما تولید می‌شود؛ نان‌های حجیم که تولیدشان بسیار محدود است، بربری که نیمه‌حجیم است . لواش، تافتون و سنگک که در دسته نان‌های مسطح جای می‌گیرند. تفاوت های چشمگیری در طرز تهیه نان در نقاط مختلف دنیا وجود دارد. در ایران، جدا از تهیه نان های فانتزی که طرز تهیه آنها از خارج آمده، انواع سنتی نان از جمله نان لواش، سنگک، بربری، تافتون پخت می شود که هر کدام طرز تهیه ویژه خود را دارند. در کشورهای خارجی معمولاً از نان هایی که بافت صافی داشته و به صورت برش های نازک بسته بندی شده اند استفاده می کنند. این نان ها به نان تست «toast» معروفند.
    در تهیه انواع ساندویچ معمولاً از گروه دیگری از نان ها تحت نام باگت«baguette» استفاده می شود. این نان ها ضخیم هستند و داخل شان فضای آزادی وجود دارد که مواد داخل ساندویچ را در این قسمت جا می دهند. نانواها بعضا از کنجد، هم برای تزئین و هم برای طعم دادن به انواع نان استفاده می کنند.
    ۱) نان سفید: نانی است که از آرد سفید تهیه شده؛ یعنی آردی که در تهیه آن فقط دانه غلات استفاده می شود.
    ۲) نان قهوه ای: نانی است که در تهیه آرد آن، دانه و ۱۰ درصد پوسته دانه (سبوس) به کار رفته است.
    ۳) نان کامل: نانی است که در تهیه آرد آن، دانه کامل گندم (دانه به همراه سبوس) به کار رفته است.
    ۴) نان جوانه گندم: نانی است که به آرد آن، پودر جوانه گندم اضافه نموده اند.
    ۵) نان غلات: نانی قهوه ای است که به آن، دیگر انواع غلات را به صورت دانه کامل (پوسته به همراه دانه) اضافه نموده اند.
    ۶) نان تابون: نانی است مانند نان ساج که آن را نیز چادرنشینان می‌پزند ولی در تنورهای زیرزمینی.
    ۷) نان لواش: نان نازک تردی است به قطر سه میلیمتر که از خمیر فطیر یا خمیر «کم در آمده» پخته می‌شود. این نان را نان تنوری یا نان تافتون هم می‌گویند. نانی که از همان خمیر ساخته شده ولی بسیار نازک باشد، نان خانگی می‌نامند که پس از پخت بسیار نازک است.
    ۸) نان سنگک: نانی است نرم تر از لواش با کلفتی ۹ میلیمتر، که در شهرهای بزرگ متداول است و خمیر آن ورآمده است. نان سنگک را نان خمیری نیز می‌نامند.
    ۹) نان بربری: نانی است قدری سفت تر با ضخامت ۸/۱ سانتیمتر که مانند نان سنگگ خمیر آن ورآمده‌است. این نان در واقع به نام عشایر بربر است که یکی از شاهان قاجار در سده گذشته در جنوب تهران اسکان داد.
    ۱۰) نان روغنی: یا نان خشک (خشکه) از خمیر فطیر درست شده ولی روغن گوسفند هم به آن اضافه کرده‌اند. پس از پخت، خشک و ترد و مثل بیسکویت می‌شود. نان روغنی یا معمولی است که اغلب به آن کنجد می‌زنند، و یا شیرین است که در خمیر آن شیره انگور یا شکر می افزایند.
    ۱۱) نان شیرمال (نان دشتری): نانی است ظریف و زیبا مانند کیک که در روزهای عید می خورند.
    ۱۲) نان گُلاج (غلاج): که مانند نان بربری است ولی کلفتی آن در حدود ۴ سانتیمتر است و در مازندران و گرگان متداول است.